JTT op de kerstcorrida van Zoutleeuw
Zondagmorgen, opstaan om 7.30 uur, buiten nog donker, maar het weer ziet er
voorlopig goed uit. Negen uur, de eerste sneeuwvlokken dwarrelen al neer en ze
blijven maar komen. Het tapijt wordt buiten alsmaar dikker. Negen uur, de
eerste SMS-jes lopen binnen, in dat weer ga ik niet lopen, ik voel me vandaag
niet lekker. Groot gelijk hebben ze, zegt Lucia aan de andere kant van de tafel.
“Jij gaat in dat weer toch niet lopen zeker ?”. Ik probeer uit te leggen dat ik allen
die wel komen heb ingeschreven en dat ik een afspraak heb met de organisatie
om de borstnummers persoonlijk af te halen. Er straalt weinig begrip van haar
af. Naast SMS-sen kunnen onze leden ook telefoneren, alweer iemand die
afzegt, “zie je wel”. Mijn argumenten om toch te gaan raken op.
Eén uur, het is gestopt met sneeuwen, maar de wegen liggen er wat belabberd
bij. Ik vertrek naar Zoutleeuw en pik onderweg Kirsten op. Gelukkig is die wel
op post. Ondertussen komen er nog berichten binnen van leden die het niet zien
zitten.
In Zoutleeuw aangekomen, parking gezocht op de parking van een warenhuis,
het parcours loopt er langs en het is er “sehr smutzig”, zouden we in ons beste
Duits zeggen. Even de nummers ophalen. We zijn daar samen met Kirsten een
tijdje eenzaam, want er komt voorlopig niemand van JTT opdagen, Kirsten staat
met een arm vol Kerstmutsen, ik met twee enveloppen nummers en
veiligheidsspelden. Aha daar komt Alex aan, die kan ons teneergeslagen humeur
wat opkrikken, en ja er dagen er nog meer op. En kijk zelfs de zon breekt door
en de smurrie verdwijnt als “sneeuw voor de zon”. We begrijpen het
spreekwoord volkomen.
De start van de 5 km en 10 km samen wordt wat uitgesteld voor enkele
laatkomers, we hebben er alle begrip voor. Het is een nieuw parcours en het ziet
er op het eerste zicht goed beloopbaar uit, tot we ergens op de weg naar
Budingen plots een klein wegje induiken dat overgaat in een wei en nadien in
een glibberig smal pad. Bij droog weer fantastisch, maar nu zie ik toch voor mij
wat slippartijen gebeuren. Voor ons een bende jonge voetballertjes van RD
Zoutleeuw, die lopen alsof ze accordeon spelen, lopen, stappen, lopen. De
meelopende trainer probeert ze samen te houden, een hele karwei.
Onze vijf km zit er op, samen met een aantal leden die toch maar de 10 km
ingeruild hebben voor twee ronden van 2.5 km. Groot gelijk hebben ze. Nog
even de moedigen van de 10 km aansporen, tot ook zij de eindmeet bereiken.
Slotconclusie ondanks het slechte weer toch nog een geslaagde Zoutleeuwse
kerstcorrida. De uitslagen kan je vinden via https://sqmtime.be/uislagen en
klikken op Kerstcorrida Zoutleeuw.
